Elsje van Dijk (45) kampte een groot deel van haar leven met schulden en depressies. Ze kreeg via de Regenboog een maatje, werd ambassadeur en werkt nu als coördinator van het Herstelteam: een team enthousiaste (beginnende en al gevorderde) ervaringsdeskundigen, die als doel hebben de ervaringsdeskundigheid en de aanwezige ervaringskennis in te zetten zodat de zorg binnen de Regenboog nóg beter wordt! Hans Wijnands is directeur van De Regenboog Groep.
H: “Je bent een paar jaar geleden met een nieuw leven begonnen; niet alleen door schuldenvrij te zijn, maar ook qua gezondheid (Elsje is 88 kg afgevallen, red.) Heb je nog steeds het gevoel dat je opnieuw moet beginnen?”
E: “In sommige dingen wel, in andere dingen niet. Opnieuw beginnen is een proces dat voortduurt. ”
H: “Wanneer is iemand eraan toe om een nieuwe start te kunnen maken? ”
E: “Waar de een vijf keer hit rock bottom nodig heeft om het roer om te gooien, kan de ander dat bijvoorbeeld nooit. Dat is heel persoonlijk. Er zijn ook mensen die al aan één alarmbel genoeg hebben en stappen zetten. Die mensen hebben vaak een stabiel netwerk en hebben veel liefde meegekregen in hun leven. Mensen die dat allemaal missen, doen er vaak langer over om een nieuw begin te kunnen maken.”
H: “Wat kun je doen om iemand te helpen met het zetten van stappen?”
E: “Verbinding maken. Daar is de Regenboog heel sterk in. Onze maatjesprojecten drijven op verbinding. De ander zien als mens, niet als probleem. Binnen de professionele hulpverlening praat je alleen over je probleem. Dan ga je jezelf ook als probleem zien, waardoor je alleen maar dieper wegzakt. Hoe goed bedoeld ook. Je bent meer gebaat bij contact van mens tot mens. In gezien worden zit naar mijn idee de essentie van opnieuw beginnen.”
H: “Dan nog. Hoe doe je dat, verbinding maken, hoe regel je dat?”
E: “Laat ik mezelf als voorbeeld nemen. Mijn maatje Fré kwam bij mij thuis toen ik diep in de schulden zat. Ze zag mijn stapels post, maar ze zag ook iets anders. Ze zag dat ik goed kon schrijven. Ik moest namelijk een brief schrijven aan mijn schuldeiser. Ze riep: ‘Je kunt heel goed stukken schrijven!’ Dat had nog nooit iemand tegen me gezegd. Mijn ouders zeiden dat ik niets kon en mijn psycholoog zei: ‘Je hebt een depressie.’ Fré was de eerste die mijn kwaliteiten zag. Ze zorgde er ook nog eens voor dat ik zélf mijn schulden oploste. Niet door boven me te staan, maar door naast me te zitten.”
H: “Het is dus zaak de ander zelfvertrouwen te geven?”
E: “Dat is een belangrijke toegevoegde waarde inderdaad: het geloof in herstel. Laatst zei ik tegen iemand die altijd te laat komt dat de maat voor mij vol was. Meestal zeggen we daar niets over, maar wat je dan eigenlijk zegt is: ‘Ik zie dat jij niet op tijd kan komen.’ Dát is ook geloof in herstel, tegen iemand zeggen: ‘Ik wil dat je op tijd komt, want ik weet dat je dat kan.’”
Tekts: Nicolline van der Spek I Fotografie: Merlijn Michon.