Nieuws

Als heel jong talent stond fotograaf Lutske Veenstra voor de grootste titels te fotograferen: recht van de academie schoot ze 'het wereldje' in.

Wat mijn moeder het meest pijn deed, was het besef dat ze het niet kon. Gewoon normaal zijn. Dan vroeg ze: ‘Hoe doen al die mensen dat toch? Leven.’

"Persoonlijk houd ik erg van het woord gek. Het is mijn protest tegen het jargon van de psychiatrie. Pas met het ontstaan van de psychiater ontstond de psychiatrische patiënt."

Aan Bordeline kleeft zo'n crazy bitch imago. Gevoel kan ons omver blazen, maar het is ook onze kracht.

Richard, die we bij De Regenboog Groep kennen als gids van Amsterdam Underground, krijgt in deze prachtige documentaire ineens een achternaam (Le

Vroeger liet ik me door vrouwen in de friendzone plaatsen. Ik was: ‘De Hartsvriendin, Het Klankbord, maar nooit De Geile Man’.

"Naast een bak ellende heeft het 'psychisch anders zijn' me ook veel gegeven. Altijd langs de randen van eigen kunnen willen schuren. En bij voorkeur erover heen. "

"De verloskundige had gezegd dat ik na de bevalling acuut van mijn kind zou houden. Dat was niet het geval. Ik voelde me genaaid!"

Geef ons simpele klusjes met een kop en een staart en een bore-out ligt op de loer. Het merendeel van ons is slim, charmant en talentvol.

Dat ik als psychiater de dwangstoornis van binnenuit ken, zou meer moeten blijken uit wat ik zeg dan dat ik het zeg.

Ervaringsdeskundigheid is een groot goed bij De Regenboog Groep. Want wie het klappen van de zweep kent, kan – als hij of zij er klaar voor is – ook mensen die nog niet zo ver zijn op gang helpen.

Ik herinner me dat ik thuis op de bank zat en maar geen beslissing kon nemen of ik een of twee pakken melk moest halen.