Magdalena (56) is een gelukkige vrouw. Ze houdt erg van het leven, omringd door haar familie en goede vrienden. Elf jaar geleden is zij hersteld van haar alcoholverslaving. Na een lang traject van trainingen en herstel is ze aan het werk bij ons inloophuis AMOC en dat bevalt: “Ik werk er nu al een jaar en mijn contract is verlengd! Ik heb fantastische collega's, er heerst een goede sfeer en ik heb goed contact met de bezoekers.”
Op avontuur
23 Jaar was Magdalena toen ze, vlak na de val van de muur die Europa doormidden sneed, naar Amsterdam kwam. Polen was economisch uitgeput. Maar ook het avontuur riep: “Polen was saai, arm en grijs. Zelfs in een grote stad als Warschau was niets te beleven in die tijd. Ja, drinken, dat kon wel. Alcohol was altijd heel goedkoop.”
Haar vriend woonde en werkte hier al, dus trok ze bij hem in op de camping in Aalsmeer. Al snel trokken ze naar Amsterdam. “Het begin was leuk, maar ook moeilijk, ik sprak niet eens goed Engels. We hadden wel wat geleerd op school maar ik had het nog nooit gesproken. Maar, we konden wel werken en ook feesten. En na zo’n vier jaar hier werd mijn zoon geboren.
Alcoholverslaving
Maar we dronken veel. Dat hadden we meegenomen uit Polen. Hier in Nederland gaan de de meeste mensen op vrijdag na het werk lekker iets drinken. Maar bij ons was het toen elke dag. Ook als ik nu kijk, bij mijn werk, zijn de zwaarste alcoholisten die we binnen krijgen vaak Polen. Maar, het begin van alles lag ook in mijn jeugd. Ik moest vanaf mijn zestiende voor mezelf zorgen. Mijn moeder was overleden aan kanker en met mijn vader had ik nauwelijks contact. Toen heb ik mijn ex partner (degene bij wie ik later naar Nederland kwam) ontmoet. Het ging jaren door, we waren samen verslaafd. We hadden een leven met alcohol. Totdat we uit elkaar gingen en ik besefte dat het niet meer ging: mijn hoofd werkte niet meer goed en de dagen na het drinken waren verschrikkelijk. Ik kon niet goed functioneren. En mijn zoon, inmiddels zeventien jaar, luisterde niet meer naar me. Natuurlijk. Ik luisterde niet eens naar mezelf, hoe kon hij mij dan vertrouwen?
Poolse AA: clean!
Ik ben toen, alweer tien jaar geleden, naar de Poolse Anonieme Alcoholisten hier in Amsterdam gegaan en vanaf die tijd ben clean geworden. Ik ben ook altijd actief gebleven binnen die gemeenschap. Mensen delen daar elkaars ervaring, kracht en hoop. En ik blijf betrokken bij de vrienden van AA die uit de verslaving willen komen. En het werkt: meestal stoppen mensen met drinken. De gemeenschap AA heeft de oplossing in de vorm van 12 stappen programma en bijwonen van de meetings, waardoor je niet meer wil drinken.
Nog een verandering
Toch gaat het leven zijn eigen gang en gebeuren er soms onverwachte dingen. Vier jaar geleden heb ik fietsongeluk gehad waardoor mijn knie was gebroken. Ik heb toen maar liefst zeven maanden lang thuis gezeten. Ik kon niet lopen en ik had heel veel tijd om over mijn leven na te denken. Toen heb ik besloten om een stap verder te willen gaan en mijn eigen ervaring in te zetten om nog meer mensen te ondersteunen door middel van vrijwilligerswerk. Ik heb toen bij de Jellinek gevraagd wat ik voor mensen zou kunnen betekenen. Daar heb ik Herman van De Regenboog Groep ontmoet. Hij adviseerde me om – met mijn ervaring en achtergrond - met vrijwilligerswerk bij de Regenboog te starten. En zo is mijn ontwikkeling om anderen te helpen bij de Regenboog begonnen. En dat heeft me veel vreugde gegeven.
Helpen met ervaring
Ik ben maatje geworden van kwetsbare mensen, die hun leven willen veranderen en werd ik door Karolina, een maatschappelijk werker, in een team genomen als vrijwilliger waarin veel buitenlandse mensen zijn. Veel van hen zijn ook Pools. Ik kan helpen door met ze naar ambassade te gaan, werk te vinden, naar het ziekenhuis gaan, papierwerk te regelen en natuurlijk een praatje houden over verslaving.
Het allerbeste uit mezelf halen
Tijdens mijn vrijwilligerswerk heb ik van de Regenboog Groep mogelijkheden gekregen om de Leerlijn te gaan volgen en om naast mijn ervaring, ook de theorie te leren. Dit hielp me om het allerbeste uit mezelf te halen en zo anderen te helpen. De opleiding duurde 2,5 jaar. Vervolgens heb ik deze opleiding én de TOED- opleiding afgerond (Training Opleiding Ervarings Deskundigheid). Ik kan me sindsdien professioneel ervaringsdeskundige noemen en mijn levenservaringen delen en inzetten. Ik neem mezelf als voorbeeld en dat schept een band met mensen met een verslaving. Omdat verslavingen en schulden vaak hand in hand gaan heb ik ook een training schuldhulpverlening bij De Regenboog Groep gedaan om mensen met de financiële problemen te helpen.
Een nieuw avontuur
Toen ik al deze opleidingen heb afgerond heb ik bij De Regenboog Groep gesolliciteerd en de baan gekregen! De weg naar die baan was een avontuur voor mij: "Ik heb ontzettend veel geleerd, aardige mensen ontmoet en ik heb een leuke tijd gehad tijdens de opleidingen. Ook heb ik veel nederigheid en zelfvertrouwen gekregen door het vrijwilligerswerk. Als je verslaafd bent, ben je alleen maar bezig met wat jij wil. En alles wat ik heb geleerd, helpt me nu veel bij het werken met anderen. Ik ben echt dankbaar voor alles wat in heb in mijn leven meegemaakt".
Er is zoveel voor mij veranderd. Als je verslaafd bent, ben je egoïstisch. Ik heb ik zelfs nooit meer ruzie met mensen, haha! Ook met mijn zoon gaat het goed dankzij mijn nuchterheid. Hij heeft de handel- en administratie opleiding afgerond. En door zijn passie heeft hij ook een ander diploma behaald: hij is muziekproducer geworden. Ik ben zo trots op hem! Ik wil me nog verder ontwikkelen en de opleiding tot maatschappelijk werker gaan volgen. Ik leer graag nieuwe dingen ik ben benieuwd naar het leven, naar de toekomst. Mijn levensmotto is: het is nooit te laat om te veranderen en een mooier leven te kiezen voor jezelf. Kijk naar mij, ik ben 10 jaar nuchter gelukkig en na 11 jaar in een liefdevolle relatie ben ik vorig jaar getrouwd!”
Tekst: Sander Kersten en Magdalena