Heleen neemt het eerste boekje in ontvangst en slaat het open. Ze leest en … lacht. “Ironisch” zegt ze, en dan “het boekje begint met een vergeten afspraak”. Judith verklaart dat Heleen de afspraak vandaag, voor de aanbieding van het eerste boekje, vergeten was. Dat gaf niks, want Heleen herpakte zich snel en Judith en Heleen zijn precies op tijd op de afspraak.
Ze waren een jaar lang een maatjeskoppel. Judith beschreef enkele momenten uit dat jaar en Heleen vulde aan met haar stukjes. De anekdotes zijn nu gebundeld in: ‘Ik koop gewoon twee kaartjes, zodat ik toch alleen kan zitten’.
Peter: “Plezier, verwondering en toenadering, in zakformaat.”
Om beurten halen Heleen en Judith herinneringen op. “De dieren, die maken je steeds weer vrolijk” zegt Judith. Heleen “Ik zou graag een hond in huis hebben. Maar we mogen geen harige dieren in de groep. Er waren twee hamsters. Vrouwtjes. Maar dat werden er toch al snel drie. Die zijn dus terug naar de winkel’.
Heleen verdiept zich weer in de tekst. Kijkt op. “Dat vind ik nog steeds. Het is gênant om je werk leuk te vinden” zegt ze. Ze motiveert het: “Alleen saaie mensen vinden hun werk leuk”.
Ze filosoferen nog even lichtvoetig door en vragen zich af wat de zin van het leven is. Heleen concludeert uiteindelijk dat het leven leuk is. En dan is zin niet zo erg nodig. Een boekje is ook leuk, maar meer zin dan Oreo-koekjes heeft het niet.
Nadia: “Het maatjescontact is voor mij als vrijwilliger ook een rijkdom. Hoe Judith en Heleen daar vorm aan hebben gegeven inspireert me...”
Lees ‘Ik koop gewoon twee kaartjes, zodat ik toch alleen kan zitten’
Een must voor alle Regenboog maatjes, buddy’s en coaches.
Haal je boekje (kosteloos) bij Droogbak 1d of Oranje Nassaulaan 51-2. Eén per persoon, en op=op