Het is stil op de Buurtboerderij. Omdat deze prachtige werklocatie onder horeca valt, moet deze ook dicht. De normaal zo levendige tuin is nu kaal en leeg. Geen blaadjes en bloemen en vooral geen babbelende mensen en spelende kinderen. Een konijn schiet weg en de schapen staan, een beetje bozig lijkt wel, tegen elkaar aan in de ijskoude januaridruppels.
Maar de Buurtboerderij staat niet stil. Door de coronamaatregelen mogen er dan geen gasten worden ontvangen, de keuken heeft de functie van centrale keuken gekregen voor onze inloophuizen en de corona-noodopvangen. En waar wordt gewerkt, wordt vooruitgang geboekt. Zo heeft Manuella in deze coronatijd haar stage in de keuken volbracht en haar eerste diploma van de koksopleiding behaald. We treffen haar als ze zeventig gehaktballen aan het draaien is voor de opvangen aan de Transformatorweg (kwetsbare dakloze mensen) en de Schuitenhuisstraat (buitenslapers). En dat moet eerst af.
Toen ik de eerste keer naar school ging was het van ‘Hé ma, hoe is het?
Na onze felicitaties vertelt ze met een grote smile: “Ik heb niveau 1 van de koksopleiding afgerond en ben nu voedingsassistente. Mijn klasgenoten en ik dachten dat we gelijk door konden gaan voor het volgende level, dat in februari zou starten. Maar dat is jammer genoeg uitgesteld naar september. Ik ben vier jaar geleden begonnen bij de Weggeefwinkel hier bij de Buurtboerderij. Dat deed ik zeven dagen per week. En af en toe sprong ik in de keuken bij als manusje van alles: afwassen, uien snijden ... En zo ging ik er eigenlijk steeds meer doen. Toen vroeg Bart (Blaauw, de manager van de Buurtboerderij) of ik niet mijn koksdiploma wilde gaan halen.
Ik had het nooit verwacht; nog iets nieuws gaan leren. Ik ben al op leeftijd: zestig jaar. Toen ik de eerste keer naar school ging was het van ‘Hé ma, hoe is het? Kunnen we koffie voor je halen?’ Mijn klasgenoten waren heel lief. Ik mis ze wel hoor, die jongens van school. Maar we chatten nog veel samen. En als de opleiding in september weer doorgaat, zijn we toch weer bij elkaar.
Of jullie me straks verliezen aan een sterrenrestaurant? Nee nee nee nee, zo zit ik niet in elkaar.”
Tekst: Sander Kersten | Foto: Nancy Siesling, eyenancy.nl