placeholder

Op ontdekkingsreis in Amsterdam: part 3

Geplaatst op 2 september 2020

Ook Niels Nijhuis (32) heeft een mooie metafoor voor het vrijwilligerswerk dat hij sinds het voorjaar voor De Regenboog Groep doet. “Ik vergelijk het met sporten: het is vaak leuk, maar soms heb je er geen zin in. Toch ben je naderhand altijd blij dat je gegaan bent omdat je er energie van krijgt."

"Afgelopen zomer was het wel eens lastig hoor, als ik niet met mijn vrienden mee kon naar het strand. Maar na afloop had ik, zoals bijna altijd, een voldaan gevoel. Mijn maatje is een intelligente jongen die ooit zijn studie moest afbreken. Met leeftijdsgenoten met psychiatrische problemen kan hij niet ‘levelen’. Hij vindt het fijn dat hij met mij goede gesprekken kan voeren. En kan schaken. Ook poolen we geregeld.” Niels lacht: “Met schaken win ik soms een partij van hem. Maar met poolen maak ik geen schijn van kans. Vaak gaan we ook wandelen en voetballen. En laatst zijn we naar het Rijksmuseum geweest. Heel divers dus.”

Geen woorden maar daden

Niels is project- en operationeel manager. Na zeven jaar bij een multinational in online diensten te hebben gewerkt, zegde hij zijn baan op en ging hij met zijn vriendin zeven maanden op wereldreis. “Zoals voor zoveel mensen ook voor ons een bezinningsmoment. Wat gaan we doen als we straks weer in Amsterdam zijn? Al eerder waren we tot de conclusie gekomen dat we in onze eigen bubbel leefden. We wilden graag iets nuttigs doen. Een andere wereld leren kennen. Maar er waren altijd excuses om het niet te doen. Na onze reis besloten we om het niet bij woorden te houden. Mijn vriendin ging via Prisma een meisje met een licht verstandelijke beperking coachen. En ik kwam na wat zoeken op internet bij het Maatjesproject van De Regenboog Groep uit.”

Voor allebei even eng

Na het intakegesprek was Niels om. “De flexibiliteit sprak me aan. Ik kon aangeven of ik mijn maatje eens in de één of twee weken wilde zien. Ook was het geen probleem om een keer op een andere dag of tijdstip af te spreken. Bij de eerste ontmoeting zou de coördinator erbij zijn, om te kijken of ze de juiste match had gemaakt. Dat had ze gedaan op basis van de voorkeuren die de deelnemer en ik bij de intake hadden aangegeven. Natuurlijk vond ik het spannend, om bij iemand met een psychiatrische achtergrond thuis af te spreken. Maar voor mijn maatje was het net zo eng om mij te ontmoeten. Ook voor hem was het de eerste keer dat hij deelnam aan het Maatjesproject.”

Zorgzame grote broer

Niels lacht. “Al na tien minuten was de spanning verdwenen. We gingen naar buiten, we wandelen langs de Amstel, we hadden een open gesprek waarin hij prikkelende vragen stelde. Ik was aangenaam verrast. Na afloop vroeg ik: ‘Vind je me aardig, wil je me nog een keer zien?’ En dat was zo.”

Over vijf maanden zit het jaar samen erop. Niels denkt dat hij contact zal blijven houden met zijn maatje. “We hebben een band. Die band omschrijven is moeilijk. Het neigt naar vriendschap, maar dan net even anders. Ik voel me als een zorgzame grote broer, die hem advies geeft. Ik ben heel benieuwd hoe het hem verder zal vergaan.”

 

Door Iris Stam / Fotografie Bas Evers


Wil je ook op reis naar verdieping in je eigen omgeving, misschien is vrijwilligerswerk bij ons wel iets voor jou! Klik hier om meer te lezen over vrijwilligerswerk bij De Regenboog Groep.

Nieuws

Lees hier wat wij allemaal meemaken en wat ons in beweging brengt.