Sociale firma Rederij Kees is na een jaar ondernemen hét succesvolle antwoord op de bezuinigingen bij dagbestedingsprojecten. Waarom? Mensen met grote afstand tot de arbeidsmarkt maken ereen reële kans op een betaalde baan. Verslaggever Chulah Berkowitz voer een dagje mee met de boot. Lees hier waarom het eerste jaar succesvol verliep.
In april 2014 startte Rederij Kees met het idee om Amsterdamse bedrijven via het water te bevoorraden. Met begeleidde werkplekken voor mensen met een lange afstand tot de arbeidsmarkt. Oftewel: antwoord op maat op de overheidsbezuinigingen op dagbestedingsplekken. De Regenboog Groep moedigt dit idee aan en is om die reden mede aandeelhouder.
Anderhalf jaar later is de start-up fase voorbij: „Het kind is geboren, nu moet het leren lopen”, aldus voorman Jan Morren van Rederij Kees. “De zaken gaan goed. Recent is er voor het eerst een betaald dienstverband aangegaan met Robby. Robby is er vanaf het begin bij en begon in een dagbestedingstraject.„Voor mij betekent dit dienstverband een stapje vooruit”, aldus Robby.
Met zes man aan boord vaart een volgeladen IJzeren Hein, het schip van Rederij Kees, door de grachten van Amsterdam. De lading bestaat uit zakken graan, kratten met lege bierflesjes en lege biervaten. Het schip koerst op Brouwerij De Prael aan de Oudezijds Voorburgwal. Daar levert de Rederij de ingrediënten voor speciaal bier, kratten en fusten af en laadt volle flessen en fusten in voor opslag in de loods. Als tussenstation voor verder transport door heel Nederland.
Voor de deur meert de boot aan: „Strak aantrekken dat touw!”, roept Jan Morren.
Het laden en lossen neemt zo’n drie kwartier in beslag. Het is zwaar werk, maar er wordt flink doorgepakt. Op weg terug naar de loods zijn de mannen stil. Ze hebben hun eigen plekje op de boot; sommigen bij elkaar in de buurt, een ander afgezonderd aan de andere kant. Ze laten elkaar met rust. Mike, die afgezonderd zit, vindt dit het fijnste moment op een werkdag bij Rederij Kees: „Na even keihard sjouwen en tillen, even rustig rondvaren door de grachten. Lekker rustig, een beetje mijmeren”. Mike is eigenlijk geluidstechnicus en woonde 20 jaar in Zwitserland. Voor de liefde kwam hij naar Amsterdam, maar dat liep helemaal anders dan dat hij had gehoopt. Hij belandde aan lager wal. Bij Rederij Kees kan hij zijn leven weer een beetje oppakken.
„We verwachten volgende maand nog iemand in dienst te kunnen nemen. De zaken gaan goed sinds de oprichting in 2014. Er werken momenteel 20 man, verdeeld over de week. We leveren goed werk, kwaliteit, en daar gaat het om. Dat we een sociale firma zijn doet er eigenlijk niet zo toe”, legt Morren uit. „Het gaat om de kwaliteit die je levert en dat je punctueel bent. We varen ALTIJD, bij goed én bij slecht weer. Dat is wel een beetje afzien rond het vriespunt, bij sneeuw en regen”, grijnst hij.
Morren straalt een warme autoriteit uit. Je merkt dat zijn mannen ontzag voor hem hebben en tegelijkertijd plezier met hem maken. „Zijn er nog zeemeerminnen?”, wordt er naar het voorsteven van het vrachtschip geroepen. “Hou het wel in de gaten hè?!”