Na haar scheiding moest Sonja het huis uit en stond op straat. 'Economisch dakloos', was ze hiermee. Wél een baan en inkomen, maar geen woning. Dankzij Parenthouses kreeg ze haar leven weer op de rit.
Sonja Halfhide heeft twee kamers in Amsterdam Geuzenveld. Een voor haarzelf en een voor haar zoon van drie jaar oud, die soms komt logeren. "ik had niet verwacht dat me dit zou gebeuren op mijn 45e, maar zo is het nu." Een eigen woning vinden is in Amsterdam ondoenlijk.
In een hotelkamer wonen
In Amsterdam zijn ongeveer zevenduizend mensen 'economisch dakloos'. het is een aparte groep die wel een baan en een inkomen heeft, maar geen woning. Sonja Halfhide was vorig jaar een van die mensen. Ze is docente op een MBO opleiding, en een jaar geleden woonde ze nog met haar partner en driejarige zoon Max in Amsterdam West. Toen eindigde haar huwelijk.
Nadat hun eerste kind tijdens de bevalling was overleden waren ze langzaam uit elkaar gegroeid. Sonja's man stortte zich op het werk en Sonja zelf richtte zich helemaal op een poging om middels IVF toch nog een kind te krijgen. Dat lukte, maar het huwelijk overleefde het verdriet om het gestorven kind niet. Sonja verliet het huis en ging in een hotelkamer wonen: "Zo een met een magnetron op tafel, het was erg verdrietig, maar ik kon niet meer in huis blijven, nadat we dat al een jaar hadden geprobeerd."
Bekijk het item hier:
Mensen zónder huis maar mét werk
Inmiddels heeft Sonja onderdak gevonden en woont nu bijna een jaar bij Parentshouses. "Gelukkig vond ik ze vrij snel, en hadden ze een plek", vertelt ze. Parentshouses is een initiatief dat begon in de wijk IJburg en nu is overgenomen door De Regenboog Groep.
In dat jaar bij Parentshouses heeft Sonja intensieve therapie gevolgd om de dood van haar eerste kind te verwerken. Ook is ze door De Regenboog Groep geholpen aan een urgentieverklaring met medische indicatie, waardoor de kans dat ze binnenkort een woning vindt veel groter is geworden.
Maximaal een jaar blijven
Marit Postma is manager Tijdelijk Wonen bij de Regenboog Groep. "We stuitten op een aparte groep daklozen, die niet in het traditionele plaatje pasten", vertelt ze. "Niet de verslaafden, maar juist mensen zonder huis maar met werk. Voor hen hebben we nu meerdere locaties, woningen waar drie mensen tegelijk kunnen wonen en waar ze hun kinderen kunnen laten logeren".
De huizen zijn van woningbouwverenigingen en worden door Parentshouses gehuurd. De drie bewoners delen de huur en mogen maximaal een jaar blijven, legt Marit uit. "We hebben expres gekozen voor een jaar, om de urgentie erin te houden. Het is echt de bedoeling dat het een korte rustperiode is, waarin je zaken op orde kunt brengen, zodat je je gewone leven weer op kunt pakken."
Dit item is een bewerking van EenVandaag - AvroTros / Erik van Prooijen