Dominee Wouters

Dominee Wouters - medeoprichter van stichting De Regenboog (overleden op 19 mei 2017)

Als grondlegger van wat later De Regenboog Groep zou worden, heeft dominee Douwe Wouters zich 25 jaar lang met hart en ziel ingezet voor mensen in nood in Amsterdam. In 2010 zei hij:

“Het doet me goed om te zien dat De Regenboog Groep nog altijd een bloeiende organisatie is. Er is natuurlijk veel veranderd. De christelijke identiteit staat niet meer op de voorgrond, maar de werkwijze die we destijds ontwikkeld hebben bewijst nog altijd zijn waarde. Nog altijd steunt De Regenboog Groep op de inzet van honderden vrijwilligers. Je hebt je wortels in de samenleving en dat bepaalt mede je identiteit. Zolang De Regenboog Groep die basis weet te behouden kan er nog veel goed werk worden verricht.”

Uit het Nederlands Dagblad (Geschreven door Rick Moeliker op 24 mei 2017):

Dominee Douwe Wouters, ­emeritus predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland, is vrijdag in zijn woonplaats Huizen overleden. Wouters verwierf in 1990 landelijke bekendheid toen hij zijn zoon wilde bevrijden uit Irak. Wouters’ zoon was samen met negen anderen gegijzeld door het regime van Saddam Hoessein. De regering vond dat de vrijlating meer kans van slagen had door enkele ‘zwaargewichten’ in te zetten, onder wie oud-minister van Buitenlandse Zaken Joseph Luns. Die wilde best helpen, maar niet samenwerken met ‘de dominee met die baard’, zei hij op televisie. Ondanks deze reuring slaagde Wouters in zijn opzet; de gijzelaars kwamen vrij.

In Amsterdam genoot de voorganger al veel langer bekendheid. Dit was vooral te danken aan zijn rol als medeoprichter van De Regenboog in 1975, een interkerkelijke stichting die zorg bood aan harddrugsverslaafden. Naast het bieden van hulp organiseerde Wouters ook kerkdiensten voor de verslaafden. Hierover zei hij in 1989 tegen deze krant dat ‘drugsgebruikers en prostituees ontvankelijker zijn voor het evangelie dan die weldoorvoede schapen die alleen maar naar de kerk gaan om een bevestiging te horen van wat ze al weten’. Wouters was tot het begin van deze eeuw actief voor de stichting. De geboren Fries diende de Gereformeerde Kerken (synodaal) van Monnickendam (1957), Hoorn (1961), Pijnacker en Nootdorp (1965) en Amsterdam (1972), waar hij in 1992 met emeritaat ging.