Ime helpt Yvonne bij haar strijd tegen verslaving
Ime (40) helpt de voormalig verslaafde Yvonne en dit heeft hem zelf ook de goede kant op gebracht
“Ik zat niet helemaal lekker in m’n werk en was op zoek naar een andere invulling toen ik als donateur van De Regenboog Groep werd uitgenodigd voor een stadswandeling van Amsterdam Underground, waar voormalig daklozen vertellen over hun ruige leven op straat. Dat was geweldig en daarna heb ik meteen besloten om vrijwilliger te worden. Het is fijn om te voelen wat er in de stad gebeurt en ik vind het geweldig om met mensen te werken.
Een ongeluk ...
En er gebeurde nog iets: ik kreeg een zwaar fietsongeluk. Dit heeft alles op zijn kop gezet. Ik kon mijn baan niet meer goed uitvoeren en moest uitstromen. Opnieuw beginnen. Om aan de gang te blijven en dichter bij mijn gewenste werkveld te komen, ben ik meer vrijwilligerswerk gaan doen. Eerst bij de Z! Krant en inloophuis De Kloof. En nu ben ik alweer even maatje van de voormalig verslaafde Yvonne. Al is het geen makkelijke tante, ik krijg veel terug van haar en ben echt op haar gesteld geraakt. Ze worstelt met haar verslaving en heeft deze redelijk onder controle. Dat het slipt, ligt altijd op de loer. Soms gaat het even slechter, maar zelfreflectie en de discipline om Jellinek in te schakelen heeft ze.
De kamer
“Yvonne vindt haar huis heel belangrijk. Ze houdt het schoon, maar loopt ook tegen dingen aan. Zo sliep ze op de bank, omdat haar bed vol lag met kleren. Dit was weer omdat de kledingkast in de verkeerde ruimte stond. En dat weer omdat de kamer nog moest worden geschilderd. Er stond al een hele tijd een grote pot verf, die ze had gekregen van haar lieve bovenbuurman, maar het begin was lastig voor haar. Ik ben toen na mijn werk langs de Gamma gefietst om wat spullen te kopen en heb gezegd: ‘Zie maar wat je doet, ik ga aan de kamer beginnen!’. Toen hebben we samen de boel afgeplakt, maar zijn we niet aan het daadwerkelijke schilderen toegekomen. Ik dacht dat het misschien een nutteloze oefening was. Maar toen ik de week erop terugkwam, had ze de kamer supernetjes geverfd, in twee lagen, dat is toch mooi!”
Let’s go!
De knop omzetten lukte me voorheen niet, maar na mijn ongeval heeft de Regenboog me een duw de goede kant op gegeven. Ik ben nu activiteitenbegeleider bij een psychiatrische kliniek in Zuidoost. “Ik leef nu meer op gevoel, ik doe werk dat ik leuk vind op een plek die goed voelt. En ik leef meer in het moment, ben minder bezig met het grote plaatje. Het is gewoon: ‘Let’s go!’
Tekst: Sander Kersten en Jola Gosen | Beeld: Tessa Posthuma de Boer
Doe als Ime. Word coach.