In maart 1975 kruisten twee levenspaden elkaar, min of meer bij toeval, in het Vondelpark. Iemand die even inhield, omdat hij werd geraakt door wat hij zag, het was een aardige Amsterdammer die bezorgdheid voelde. En iemand die, in gezelschap van drugs en drank, bevrijding zocht van een knellend gevoel, maar zichzelf na een korte verlossende roes terugvond met meer problemen dan hij al had. Vuile kleding, geen eten, eenzamer dan ooit en een steeds slechtere gezondheid. Zijn leven in het park was tot stilstand gekomen.
Ze zagen elkaar, maar wat ze beiden niet zagen, was wat we nu wel weten. Hun ontmoeting bleek het begin van De Regenboog Groep.
Vanochtend reed een omgebouwde camper door de straten van Amsterdam. Vijftig jaar na die eerste ontmoeting. Op weg naar een ander park in dezelfde stad: het Oosterpark. Als de luifel is uitgedraaid en de koffie pruttelt, stapt er een man naar binnen om zijn drugs te gebruiken. Hij wordt begroet en bij zijn naam genoemd. Hier herhaalt zich wat er de afgelopen vijftig jaar dag in, dag uit gebeurde. Iets wat in al zijn bescheidenheid hoop geeft en een beetje houvast. Mensen die elkaar, ondanks alles, even echt zien.
Ook in 2025 zagen wij elkaar. Als bezoeker of vrijwilliger, stagiair of collega, als helpende vrager of vragende helper. We zagen elkaar ook bij de activiteiten die we organiseerden om stil te staan bij ons gezamenlijke gouden jubileum. Zoals bij het festival in het Westerpark, op de Ring A10, tijdens ons congres of bij de filmpresentatie van ‘Alles Goed’, de expositie in het Amsterdam Museum of de presentatie van het kinderboek ‘Hier Ben Ik Thuis’. Dankjewel dat jij er was, we hebben van je genoten.
(tekst vervolgt onder de foto)
Vondelpark | Stadsarchief Amsterdam
Met het einde van de jubileumactiviteiten, komt geen einde aan de ontmoetingen. De behoefte aan een vriendelijk woord, een uitgestoken hand en een hoopvol vergezicht is de afgelopen halve eeuw niet minder sterk geworden. Misschien zelfs juist wel sterker.
De Regenboog Groep houdt oog voor de behoeften van de meest kwetsbare mensen in Amsterdam. En blijft daarom mensen bij elkaar brengen. Omdat we hebben ervaren dat in die ontmoeting mogelijkheden zichtbaar en uitvoerbaar worden, verlichtende mogelijkheden. We vertrouwen op dat feit, dat zich de afgelopen vijftig jaar heeft bewezen en meer dan dat, heeft geholpen. Dus, ja! We zien elkaar weer. Tot snel.