… zij de straat op gaat op zoek naar gehavende Oost-Europese burgers om hen hulpverlening te bieden.
Sociaal werker Agata Rybus, afkomstig uit Polen, woont sinds twee jaar in Nederland. Eerst werkte ze bij De Regenboog Groep in de opvang voor Oekraïense vluchtelingen, nu maakt ze deel uit van Dobre 020. Dit outreachende team, dat in november 2022 werd opgezet, richt zich op Oost-Europese burgers zonder vaste verblijfplaats. Zij komen uit landen als Hongarije, Polen, Roemenië en Bulgarije. Agata: “De weg vinden in het systeem van opvang, zorg en verzekeringen is lastig voor deze groep. Graag helpen mijn vier collega’s en ik daarbij. We gaan de straat op, langs parken en hangplekken in Amsterdam. Deze actieve benadering is nodig, want veel mensen zoeken niet uit zichzelf hulp.” In Polen deed Agata ook outreachend werk, gericht op een iets andere doelgroep. “Daar bood ik in Warschau ondersteuning aan daklozen en sekswerkers uit de LHBTIQ+-gemeenschap.”
"Niet oordelen, maar proberen te begrijpen"
Dobre 020: een leuker Amsterdam voor iedereen
Agata houdt van mensen. Sterker nog: ze heeft hart voor mensen. “Ik word gewoon heel blij als ik iets voor een ander kan betekenen, met mijn collega’s. Ons werkterrein in de stad maken we steeds groter. Met als doel: zorgen dat Amsterdam, oftewel 020, voor iedereen een leukere stad wordt. Vandaar ‘Dobre’, het Slavische woord voor goed, en ‘020’ dus. Geen dag is hetzelfde. Ik werk vier dagen per week, waarvan de ene helft op straat en de andere helft op kantoor met het papier- en regelwerk voor cliënten. Dan weer ben ik in een ziekenhuis, dan weer op een opvanglocatie, dan weer bij Albert Heijn op het Damrak, dan weer op een ambassade. Ik vind het leuk om zo actief te zijn, om telkens weer andere mensen te ontmoeten. Natuurlijk is het werk uitdagend, sommige cliënten mijden hulp. We moeten als outreachend team elastisch zijn. Niet oordelen, maar proberen om de ander te begrijpen. Het draait om gelijkwaardigheid. We willen als partner proberen iemand door het systeem te loodsen.”
Tekst: Iris Stam | Fotografie: Bas Evers