De avonturen van Back2Work, vierhoog achter.
Op zolder bij een inloophuis ondersteunt Back2Work gestrande EU-burgers, (economisch) daklozen en Oekraïense vluchtelingen in hun zoektocht naar werk. Wat maken teamleden Shirley Turner en Arno Kooij daar zoal mee? Shirley vertelt het je zelf: “Het laat ons dit werk met een glimlach doen.”
Ygor
Shirley: “Voor ons hebben we Ygor. Hij is doorgestuurd vanuit maatschappelijk werk. Wat ons meteen opvalt, is dat Ygor sprekend op Kapitein Barbossa uit de Pirates of the Caribbean-films lijkt. Zwijgend, ronduit stuurs en wantrouwend zit hij ons aan te kijken. Op zijn cv zie ik dat hij een behoorlijke vooropleiding heeft. In Nederland heeft hij echter voornamelijk lichamelijk werk gedaan. ‘Dus’, begin ik vol goede moed, ‘je bent op zoek naar een baan?’ ‘Ja’, zegt Ygor. Er valt een stilte. ‘Je hebt ervaring met schoonmaken en magazijnwerk, zou je dat weer willen doen?’ ‘Nee’, antwoordt Ygor. Zijn blik oogt dreigend en weer is het stil. Ik kijk vragend naar Arno die mijn beurt zonder aarzelen overneemt. Arno schraapt zijn keel: ‘Uhm Ygor, ik zie dat je ook als tuinman hebt gewerkt, kun je daar wat meer over vertellen?’ Ygor: ‘Ik heb met planten gewerkt.’ En opnieuw die ijzige stilte. We zijn een kwartier verder, maar nog geen steek wijzer en doen nog een poging om Ygor aan het praten te krijgen: ‘Als je élke baan zou kunnen kiezen, welke zou dat dan zijn?’ Ineens lijkt Ygor zijn interesse gewekt. Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes, schuift naar het puntje van zijn stoel en zegt met een grommende, onheilspellende stem: ‘Ik… Ik wil héél graag werken …met mensen …die dood zijn.’ Dus mocht je op een begraafplaats in Amsterdam een Kapitein Barbossa-look-a-like aan het werk zien, dan is dat waarschijnlijk Ygor. Back2Work heeft hem aan een baan als grafdelver geholpen.”
Yurii
Shirley: “Yurii steekt van wal: ‘Hoi, ik heet Yurii en …uhm, ik wil een baan met …uhm, groen.’ ‘Groen? Oh, met planten?’, vragen Arno en ik. We maken er fanatieke schoffelbewegingen bij. De reactie van Yurii is al even enthousiast: ‘Ja! Ik ben een hele goede tuinman. In mijn land heb ik …uh, hoe zeg je dat …héél véél ervaring in het werken met planten. Ik geef ze elke dag water, haal de slechte bladeren eruit. Dus… wil ik vragen of, uh… jullie een baan voor me kunnen vinden in het werken met planten om te roken.’ En hij doet alsof hij een sigaret rookt. ‘Sorry, wat?’, zeggen Arno en ik in koor, terwijl we ons afvragen of hij om een baan als wietteler vraagt. ‘Ja, ik dacht: in Nederland is dat legaal, toch? Werken met planten om te roken?’, oppert Yurii. Ik vraag of hij werken op een wietboerderij bedoelt. ‘Ja, ja, ja!’, roept Yurii uitgelaten, nu hij doorheeft dat we hem begrijpen, waarop wij weer: ‘no, no, no!’, roepen en aangeven dat we hem niet aan zulke banen kunnen helpen. ‘Waarom niet?’, vraagt Yurii teleurgesteld. Ik vertel hem dat we alleen legale banen hebben en dat dat geen legale baan is. Hoewel Yurii kijkt alsof er glashard tegen hem wordt gelogen, vervolg ik: ‘Maar we hebben wel werk bij een leuke legale binnenboerderij waar ze kruiden kweken: oregano, basilicum, peterselie, bieslook …’ Nog tijdens het opsommen staat Yurii op en loopt weg. Beledigd mompelt hij: ‘Oregano? No thank you …’”
Meneer Z
Shirley: “Meneer Z ging al richting de tachtig toen hij werd aangemeld bij Back2Work. ‘Hij is wel op leeftijd, maar nog écht fit’, zeiden ze bij de opvanglocatie. Tijdens het intakegesprek bleek meneer Z bovendien heel gevat, met zijn in een oogwenk aangeleerde Nederlandse zinnen als: ‘Hoe gaat het? en ‘Mag ik koffie?’. Zijn zwarte leren jasje en nagenoeg geheel gouden gebit geven hem een markant voorkomen. Net als bijna driehonderd andere Oekraïense vluchtelingen ging meneer Z via Back2Work bij de bloemenveiling in Aalsmeer werken. Als we er op werkbezoek gaan, zijn we onder de indruk hoe we onze Oekraïense cliënten op Segways kriskras door elkaar heen zien rijden met fusten bloemen. Terwijl we met de voorman kletsen, komt Meneer Z naar ons toe gereden: ‘Hey Arno en Shirley!’ Hij draait zich om en roept naar de anderen: ‘Podyvitʹsya! Arno i Shirley!’ Iedereen zwaait, lacht of knikt ons toe. Als ik hem vraag hoe het werk gaat, pakt hij mijn hand, geeft er een natte kus op en zegt: ‘Good, is very good job, dankjewel!’ Vlak voordat hij zich weer omdraait om aan het werk te gaan, steekt hij zijn vuist in de lucht en roept: ‘Arno i Shirley president!’”
Ook meneer Z heeft een uitstekend neusje voor Aardige Amsterdammers.
Tekst: Shirley Turner en Jola Gosen | Fotografie: privébezit Shirley