Hulp vragen is een heldendaad
Wonen is bedelen om een plekje bij bekenden. In je eenzaamheid zie je gezichtloze dreigingen. Zorgen stuiten als stalen flipperkastballen tegen de binnenkant van je hoofd. Je voelt je rusteloos, eenzaam en kwetsbaar. Terwijl anderen hun leven beleven, voel jij je een toeschouwer aan de rand. Wat doe je dan?
Je zou je het liefst terugtrekken, jezelf uitschakelen totdat alles voorbij is. Maar je weet dat schuilen je niet verder helpt en besluit in beweging te komen. Je gaat de confrontatie aan met het geniepige karakter van de drugs, de onrust van dakloosheid. Je gaat armpje drukken met schulden of je strooit leven in de smorende stilte van de eenzaamheid. Ook al weet je nog niet welke richting je op moet, je zet een stap. Dat is ‘kwetsbaarheidsmoed’.
Kwetsbaarheidsmoed (zelfst. nw.): De kracht om je open en eerlijk op te stellen en de confrontatie met jouw problemen aan te gaan, ondanks het risico op falen, afwijzing, schaamte of pijn.
De mensen die zich bij De Regenboog Groep melden gaan de confrontatie aan met drugs, dakloosheid, schulden of eenzaamheid. Ze vragen hulp, beginnen gesprekken waarvan ze niet weten waar ze toe leiden. Het zijn echte helden.
Deze dappere mensen ondersteunen we zo goed als we kunnen. Tref je iemand die zo’n strijd voert? Vraag ze om langs te gaan bij De Regenboog Groep. Misschien kunnen we iets betekenen.
Tekst: Joost Slis Tekening: Coen Braber