European homeless in Amsterdam

In 1978, AMOC was founded because the finances of the Deutsche Hilfsverein (DHV) were not sufficient to deal with the growing numbers of stranded drug users. After forty years, AMOC is still the point of contact for EU nationals without the right to help, who do need help. Changing issues in Amsterdam . Intravenous administration of heroin (syringes) is still relatively rare. And since the first user room saw the light of day twenty years ago, not a single fatal overdose has occurred in such a room. For hard drugs, tourists haven't had to come to Amsterdam for a long time. So what does AMOC's "clientele" look like now? What problems are solved in this walk-in centre on Stadhouderskade? Among the current group of people with problems, alcohol and psychiatric problems play more of a role than before, it seems. And the pull of Amsterdam is no longer hard drugs, but work. Aukje Polder, site manager of AMOC: "I think that if we want to attract so many labor migrants, we should also take responsibility for that small group that, for various reasons, does not manage to connect and ends up on the streets. We are making a positive contribution to the city. I hope that the municipality will continue to see this and that we will have the necessary support to keep doing our job in the decades to come." Social worker at AMOC, Cristi Vasilescu, offers us a discreet, anonymized glimpse into the problems he and his colleagues face with these groups. And the solutions they have been able to provide at AMOC. Man, 52 from Romania . What problems did he come to AMOC with? Reported by police. Man was sleeping at Amsterdam CS for several days after he had consumed a lot of alcohol and ended up in a police cell because of confused behavior. Once sober, we were able to talk to him and work towards a solution. What were we able to do for him? We took him into the night shelter, held discussions and offered information about work and opportunities. Client started work after a week through temp agency as an electrician, the trade for which he has a degree and a lot of experience. Man, 57 Romania . What problems did he come to AMOC with? Homelessness, alcohol abuse, somatic complaints, no income. . What were we able to do for him? Man ended up in our crisis shelter. Then referred to the family physician for homelessness. We initially mediated between him and the doctor. Then we were able to give him advice and guidance for income (partly work, partly benefits). He received support in the pathway for long-term shelter. Now he is still homeless, but has his alcohol use under control, follows medical treatment for somatic complaints, is insured and has a basic income. Man, 34 from Poland . With what problems did he come to AMOC? Psychiatric problems and drug and medication abuse. Homeless, confused and neglected, lost identity documents. What were we able to do for him? Access to short-term care, travel documents created and paid for (courtesy of municipal funding), through partner organizations in Poland a care pathway was started. Then client was taken by supervisor to shelter in Poland where he completed a detox program. Now he is in a rehabilitation center in Poland. Man, 26 from Romania . What problems did he come to AMOC with? Homeless, problems with soft drugs and with psychiatric history. Looking for regular work and an existence. Later referred back to us through psychiatry after crisis treatment of a psychosis. What were we able to do for him? Advice around work opportunities and regulations, mediate between him and doctors. We also keep his medication so that he takes it as agreed and keeps his appointments. Man, 40 from Poland . What problems did he come to AMOC with? Homeless; alcohol abuse; lost identity documents, physical complaints, problems with the justice system and a stranded reintegration process. What have we been able to do for him? Temporary night and day care in period when he stopped alcohol and received medication for it (medication paid by us, thanks to funds). We arranged documents through the Polish consulate and offered him volunteer work. When the situation stabilized (no alcohol, documents) we advised him where he could look for work. Now client is employed through employment agency, has a place to stay and is insured. He takes medication against relapse alcohol and does not drink a drop. We remain in contact with him.

De afgelopen elf maanden helpen twee Duitse vrijwilligers in ons internationale inloophuis AMOC met allerlei klusjes om de bezoekers te ondersteunen. Dit inloophuis, door de internationale beztting ‘Walk-In Centre’ genoemd, is van nature een plek voor internationale aanwas. Dit geldt voor zowel medewerkers, stagiairs, helpers en bezoekers. Hierdoor passen Hannes en Julian er goed tussen, zo goed zelfs dat ze op hun eerste werkdag werden aangezien voor cliënten.

Een interview met Aukje Polder, Locatiehoofd van het inloophuis. In AMOC kunnen EU-inwoners van buiten Nederland terecht. Op drift door slechte economische omstandigheden in hun geboorteland, zochten zij werk in Amsterdam om een harde realiteit te vinden: geen baan, geen geld, geen onderdak en geen zorg. Niet zelden volgt een neergaande spiraal met psychische en andere problemen van dien. Voor deze kwetsbare groep buitenlanders heeft AMOC een specifiek aanbod. Maar hoe gaat dat nu in coronatijd? Wat is er allemaal veranderd? Aukje: “Veel! De afgelopen weken hadden we het op alle fronten erg druk. Doordat op enig moment veel minder mensen binnen kunnen zijn, gaf dat bij veel bezoekers frustratie en onbegrip. Tevens is een aantal niet-Regenboog-inloophuizen in de stad gesloten, zoals het Wereldhuis, de Schakel en de Volksbond. Daarvandaan komen ook mensen naar ons toe. En ze hebben ons écht nodig voor eten, douchen, enzovoorts. Gelukkig hebben we nu twee oplossingen: mensen die langer dan zes maanden in Nederland zijn, mogen nu ook naar de andere inloophuizen, en bezoekers die daar niet aan voldoen, kunnen we specifiek doorverwijzen naar de Spreekbuis, eveneens een inloophuis van De Regenboog Groep.” Over de werkbezetting vervolgt Aukje: “Onze acht internationale studenten Maatschappelijk Werk en twee Duitse vrijwilligers zijn allemaal teruggeroepen naar hun eigen land. Daar kwam bij dat twee medewerkers tot risicogroepen behoren, dus die zijn ook uitgevallen. Plotseling hadden we amper een team meer. Via via hebben we nu negen vrijwilligers, die we eerst moesten inwerken.” En qua hygiënemaatregelen? "Is het net als bij de andere inloophuizen" zegt Aukje. "Handen wassen, controle bij de ingang, wegwerpbestek etcetera. Ook letten we erop dat iedereen écht elke dag doucht en kleding omruilt.” Zijn jullie zelf bang om corona te krijgen? “In het begin waren we wel wat ongemakkelijk met de situatie, maar het wende ook steeds meer. Dit is natuurlijk een plek waar mensen samenkomen. Maar, omdat we zoveel maatregelen nemen en mensen ver uit elkaar zitten, valt het nu wel mee. We hebben trouwens nog geen enkele bezoeker met corona gezien.” Hoe reageren de bezoekers? “De meesten accepteren alle maatregelen. Sommigen met psychiatrische problemen snappen de situatie niet goed of ze denken dat het virus door de overheid is verzonnen. Maar ik moet zeggen: met veel minder mensen binnen, is er zoveel meer rust en aandacht voor elkaar. Gewoonlijk zijn er zo’n 60 mensen binnen, heel krap op elkaar, nu nog maar 20 mensen tegelijk. De sfeer is heel goed en we koken lekker. De Buurtboerderij zorgt twee keer per week voor maaltijden, ook heel fijn. Onze nachtopvang met capaciteit voor 13 mensen, is niet veel veranderd. Dat gaat gewoon goed.” Wat vind je bijzonder aan deze tijd? “Dat er vanuit alle hoeken en gaten hulp komt. Zoals de nieuwe vrijwilligers die zich nu inzetten. Ook hebben we heel veel eten gekregen van allerlei restaurantjes in de buurt die dicht moesten. Écht enorm veel! Net nog belde iemand of we kaas willen hebben, dus die wordt zo meteen opgehaald." "Én, dat het rustiger begint te worden, we wennen met z’n allen aan het nieuwe normaal.” Interview: Fré Meijer.